Ҳофиз, чу тарки ғамзаи хубон намекунӣ,
Донӣ, куҷост ҷойи ту, Хоразм ё Хуҷанд?
Эй пистаи ту ханда зада бар ҳадиси қанд
Э
Расид мужда, ки айёми ғам нахоҳад монд
Р
Зи меҳрубонии ҷонон тамаъ мабур, Ҳофиз,
Ки нақши ҷавру нишони ситам нахоҳад монд.
Ҳар кӣ шуд маҳрами дил, дар ҳарами ёр бимонд
Ҳ
Ба тамошагаҳи зулфаш дили Ҳофиз рӯзе
Шуд, ки боз ояду ҷовид гирифтор бимонд.
На ҳар кӣ чеҳра барафрӯхт, дилбарӣ донад
Н
Зи шеъри дилкаши Ҳофиз касе бувад огоҳ,
Ки лутфи таъбу сухан гуфтани дарӣ донад.
Саҳарам давлати бедор ба болин омад
С
Чун сабо гуфтаи Ҳофиз бишунид аз булбул,
Анбарафшон ба тамошои раёҳин омад.
Сабо ба таҳнияти пири майфурӯш омад
С
Зи хонақоҳ ба майхона меравад Ҳофиз,
Магар зи мастии зуҳди риё ба ҳуш омад?!
Мужда, эй дил, ки дигар боди сабо боз омад
М
Гарчи Ҳофиз дари ранҷиш заду паймон бишикаст,
Лутфи ӯ бин, ки ба сулҳ аз дари мо боз омад.
Дар намозам хами абрӯи ту бо ёд омад
Д
Мутриб, аз гуфтаи Ҳофиз ғазале нағз бихон,
То бигирям, ки зи аҳди тарабам ёд омад.
Ишқи ту ниҳоли ҳайрат омад
И
Сар то қадами вуҷуди Ҳофиз
Дар ишқ ниҳоли ҳайрат омад.
Дӯш аз ҷаноби Осаф пайки башорат омад
Д
Олудаӣ ту, Ҳофиз, файзе зи шоҳ дархоҳ,
К-он унсури самоҳат баҳри таҳорат омад.