Заҳр бодо шири модар бар касе,
К-ӯ забони модарӣ гум кардааст.
Оламеро як сухан вайрон кунад
О
Заҳр бодо шири модар бар касе
З
Ҳаққи устод аз падар беш аст
Ҳ
Наравӣ то ба хизмати устод,
Илму ирфон куҷо бигирӣ ёд? …
Эссе: «Хуштар зи китоб дар ҷаҳон ёре нест»
Э
Эссе ё иншо дар мавзӯи «Хуштар зи китоб дар ҷаҳон ёре нест, Дар ғамкадаи замона ғамхоре нест. Ҳар лаҳза аз ӯ ба гӯшаи танҳоӣ, Сад роҳате ҳасту ҳаргиз озоре нест.».
Эссе: «Оламеро як сухан вайрон кунад»
Э
Як сухан метавонад инсонро ба комёбӣ ё нобудӣ барад. Эссеи омӯзандае дар партави ҳикмати Ҷалолуддини Румӣ.
Эссе: «Заҳр бодо шири модар бар касе»
Э
Эссе бар асоси байти Лоиқ Шералӣ: «Заҳр бодо шири модар бар касе, К-ӯ забони модарӣ гум кардааст.»
Эссе: «Худписандӣ далели нодонист, охири вай фақат пушаймонист»
Э
Эссе ё иншо дар мавзӯи мақоли тоҷикӣ «Худписандӣ далели нодонист, охири вай фақат пушаймонӣ». Шарҳи моҳият, мисолҳо ва аҳамияти тарбиявӣ.
Эссе: «Агар дар ҷаҳон набвад омӯзгор»
Э
Ин эссе аҳамияти омӯзгорро дар рушду пешрафти ҷомеа баррасӣ мекунад. Бо такя ба суханони Абдурраҳмони Ҷомӣ, дар он нақши омӯзгор дар паҳн намудани дониш ва аз байн бурдани ҷаҳолат таъкид мешавад. Муаллиф нишон медиҳад, ки бе омӯзгор торикӣ ғолиб меояд ва танҳо бо қадршиносии онҳо метавон ояндаи равшан сохт.
Эссе: «Сухан бисёр дону андаке гӯй»
Э
Эссе ё иншо дар мавзӯи «Сухан бисёр дону андаке гӯй, Якеро сад магӯ, садро яке гӯй.». Ин шеър яке аз фармудаҳои арзишманди Саъдии Шерозӣ аст, ки моро ба ақлу фаҳму хирад дар гуфтор ва андеша даъват менамояд.
Оламеро як сухан вайрон кунад
О
Оламеро як сухан вайрон кунад,
Рӯбаҳони мурдаро шерон кунад.
Эссе: «Ҳаққи устод аз падар беш аст»
Э
Эссе дар бораи нақши устод, суханони Камолуддини Биноӣ ва аҳамияти илму тарбия: чаро ҳаққи устод аз падар беш аст.