Ҳофизи Шерозӣ

Бувад оё, ки дари майкадаҳо бикшоянд

Б

Солҳо дафтари мо дар гарави саҳбо буд

С

Ёд бод, он ки ниҳонат назаре бо мо буд

Ё

То зи майхонаву май ному нишон хоҳад буд

Т

Пеш аз инат беш аз ин андешаи ушшоқ буд

П

Ёд бод, он ки сари кӯйи туам манзил буд

Ё

Хастагонро чу талаб бошаду қувват набувад

Х

Қатли ин хаста ба шамшери ту тақдир набуд

Қ

Дӯш дар ҳалқаи мо қиссаи гесӯйи ту буд

Д

Дӯш меомаду рухсора барафрӯхта буд

Д

Як-ду ҷомам дӣ саҳаргаҳ иттифоқ афтода буд

Я

Гавҳари махзани асрор ҳамон аст, ки буд

Г

Дидам ба хоби хуш, ки ба дастам пиёла буд

Д

Ба кӯйи майкада, ё Раб, саҳар чӣ машғала буд

Б

Он ёр, к-аз ӯ хонаи мо ҷойи парӣ буд

О

Мусулмонон, маро вақте диле буд

М

Дар азал ҳар к-ӯ ба файзи давлат арзонӣ бувад

Д

Кунун, ки дар чаман омад гул аз адам ба вуҷуд

К

Аз дида хуни дил ҳама бар рӯйи мо равад

А

Чу даст бар сари зулфаш занам, ба тоб равад

Ч