Ҳофизи Шерозӣ. Ғазалиёт

Ҳар он, к-ӯ хотири маҷмӯъу ёри нозанин дорад

Ҳ

Ҳар он ки ҷониби аҳли Худо нигаҳ дорад

Ҳ

Мутриби ишқ аҷаб созу навое дорад

М

Он ки аз сунбули ӯ ғолия тобе дорад

О

Шоҳид он нест, ки мӯеву миёне дорад

Ш

Ҷон бе ҷамоли ҷонон майли ҷаҳон надорад

Ҷ

Равшании талъати ту моҳ надорад

Р

Нест дар шаҳр нигоре, ки дили мо бибарад

Н

Агар на бода ғами дил зи ёди мо бибарад

А

Саҳар булбул ҳикоят бо сабо кард

С

Биё, ки турки фалак хони рӯза ғорат кард

Б

Ба оби равшани май орифе таҳорат кард

Б

Сӯфӣ ниҳод дому сари ҳуққа боз кард

С

Булбуле хуни диле хӯрду гуле ҳосил кард

Б

Чу бод азми сари кӯйи ёр хоҳам кард

Ч

Даст дар ҳалқаи он зулфи дуто натвон кард

Д

Дил аз ман бурду рӯй аз ман ниҳон кард

Д

Ёд бод, он ки зи мо вақти сафар ёд накард

Ё

Рӯ бар раҳаш ниҳодаму бар ман гузар накард

Р

Дилбар бирафту дилшудагонро хабар накард

Д