Ҳамегурехтам аз мардумон ба кӯҳу ба дашт,
Ки аз Худой набудам ба одамӣ пардохт.
Қиёс кун, ки чӣ ҳолам бувад дар ин соат,
Ки дар тавилаи номардумам бибояд сохт?!
Ҳамегурехтам аз мардумон ба кӯҳу ба дашт
Ҳ
Ҳамегурехтам аз мардумон ба кӯҳу ба дашт,
Ки аз Худой набудам ба одамӣ пардохт.
Қиёс кун, ки чӣ ҳолам бувад дар ин соат,
Ки дар тавилаи номардумам бибояд сохт?!
Пой дар занҷир пеши дӯстон,
Беҳ, ки бо бегонагон дар бӯстон!
Зани бад дар саройи марди наку
Ҳам дар ин олам аст Дӯзахи ӯ!
Ки аз чанголи гургам даррубудӣ,
Чу дидам, оқибат худ гург будӣ!
Шаб чу ақди намоз мебандам,
Чӣ хурад бомдод фарзандам?!
Ҳар кӣ ҳаст аз фақеҳу пиру мурид
В-аз забоноварони покнафас.
Чун ба дунёи дун фурӯд ояд,
Ба асал дарбимонд пойи магас.
Дарвеши нексирати покизахӯйро
Нони риботу луқмаи дарюза, гӯ, мабош!
То маро ҳасту дигарам бояд,
Гар нахонанд зоҳидам, шояд!
Зоҳид, ки дирам гирифту динор,
Зоҳидтар аз ӯ яке ба даст ор!
Нон аз барои кунҷи ибодат гирифтаанд
Соҳибдилон, на кунҷи ибодат барои нон!
Олим он кас бувад, ки бад накунад,
На бигӯяд ба халқу худ накунад!
