Чун надорӣ камоли фазл, он беҳ

Наомӯзад баҳоим аз ту гуфтор,
Ту хомӯшӣ биёмӯз аз баҳоим!

Ё сухан орой чу мардум ба ҳуш,
Ё бинишин чун ҳайавонон хамӯш!

Чун дарояд меҳ аз туе ба сухун,
Гарчи беҳ донӣ, эътироз макун!

Аз бадон некуӣ наёмӯзӣ,
Накунад гург пӯстиндӯзӣ!

Бас қомати хуш, ки зери чодар бошад,
Чун боз кунӣ, модари модар бошад!

Гар санг ҳама лаъли Бадахшон будӣ,
Пас қимати лаълу санг яксон будӣ.

Вале зи ботинаш эмин мабошу ғарра машав,
Ки хубси нафс нагардад ба солҳо маълум!

Зуд бинӣ шикаста пешонӣ,
Ту, ки бозӣ кунӣ ба сар бо ғуч!

Ҷангу зуроварӣ макун бо маст,
Пеши сарпанҷа дар бағал неҳ даст.

Сустбозу ба ҷаҳл мефиканад,
Панҷа бо марди оҳанинчангол.