
Хирад парварад ҷони донандагон,
Хирад раҳ намояд ба хонандагон.
Хирад афсари шаҳриёрон бувад,
Хирад зевари номдорон бувад.
Абулқосим Фирдавсӣ
Хирад парварад ҷони донандагон,
Хирад раҳ намояд ба хонандагон.
Хирад афсари шаҳриёрон бувад,
Хирад зевари номдорон бувад.
Абулқосим Фирдавсӣ
Дониш талабу бузургӣ омӯз,
То беҳ нигаранд рӯзат аз рӯз.
Чӣ додат лутфу эҳсону накӯӣ,
Ҳаромат бод, агар шукраш нагӯйӣ.
Биё, то ҷаҳонро ба бад наспорем,
Ба кӯшиш ҳама дасти некӣ барем.
Бо чашми адаб нигар падарро,
Аз гуфтаи ӯ мапеч сарро.
Нек дарёбу бад макун зинҳор
Ки баду нек боз хоҳӣ дид.
Зи бедоди хурдон амон ёбад он кас,
Ки гирад ватан дар ҷавори бузургон.
Гар сарӣ ёбад ба олам кас ба некӯшоирӣ,
Рӯдакиро бар сари он шоирон зебад сарӣ…
Рӯйи дастархонат, эй деҳқон, зи неъмат бод пур,
Хонадонат аз фароғат, аз ҳаловат бод пур.
Ҷавон гарчи шоҳи далерон бувад,
Гаҳи чора мӯҳтоҷи пирон бувад.
Дар ҷаҳон, донӣ, кӣ гардад муътабар?
Он ки ӯро пок мебошад назар.