Ту донӣ, ки дидан беҳ аз огаҳист

Наёбад мурод, он ки ҷуянда нест,
Ки ҷуяндагӣ айни ёбандагист.

Чу сабру таҳаммул шавад ёри кас,
Ба некӣ муяссар шавад кори кас.

Оби ноёфта гарон бошад,
Чун биёбанд, ройгон бошад.

Бузургӣ саросар ба гуфтор нест,
Дусад гуфта чун ним кирдор нест.

Хайри ҳар кас ба қадри ҳиммати ӯст,
Ҳиммати мардро қиммати ӯст.

Зи дониш шавад кори гетӣ ба соз,
Зи бедонишӣ кор гардад дароз.

Чу бар гурам бихоҳӣ дод бӯса,
Рухамро бӯса деҳ, акнун ҳамонем!

Чу аз оштӣ шодӣ ояд ба чанг,
Хирадманд ҳаргиз накӯшад ба ҷанг.

Ба дониш шод гардӣ аз дилу ҷон,
Ки бедониш бувад ҷовид ҳайрон.

Мусофир ҳар куҷо афтад, ватанро дӯст медорад,
Ки булбул дар қафас афтад, чаманро дӯст медорад.