Саъдии Шерозӣ. Аз «Гулистон»

Аз дасту забони кӣ барояд

А

Банда ҳамон беҳ, ки зи тақсири хеш

Б

Эй кариме, ки аз хазонаи ғайб

Э

Абру боду маҳу хуршеду фалак дар коранд

А

Чӣ ғам девори умматро, ки дорад чун ту пуштибон

Ч

Карам бину лутфи Худовандгор

К

Гар касе васфи Ӯ зи ман пурсад

Г

Эй, мурғи саҳар, ишқ зи парвона биёмӯз

Э

Эй бартар аз хаёлу қиёсу гумону ваҳм

Э

Гиле хушбӯй дар ҳаммом рӯзе

Г

Ҳар дам аз умр меравад нафасе

Ҳ

Забонбурида ба кунҷе нишаста суммун букм

З

Кунунат, ки имкони гуфтор ҳаст

К

Забон дар даҳон, эй хирадманд, чист?!

З

Агарчи пеши хирадманд хомӯшӣ адаб аст

А

Чу ҷанг оварӣ, бо касе барситез

Ч

Ба чӣ кор оядат зи гул табақе

Б

Давлати ҷовид ёфт, ҳар кӣ накуном зист

Д

Сухандони парварда пири куҳан

С

Аввал андеша, в-он гаҳе гуфтор

А