Пӯпак дидам ба ҳаволий Сарахс

На позер бояд туро, на сутун,
На девори хишту на з-оҳан даро!

В-ин фажаҳ пир зи баҳри ту маро хор гирифт,
Бираҳонод аз ӯ Эзиди ҷаббор маро!

Касе, ки дом кунад номи нек аз пайи нон,
Яқин бидон ту, ки дом аст нон-ш мар ҷонро!

Агарчи хомуш мардум, ки шеър бояд гуфт,
Забони ман ба равӣ гардад офарини туро!

То андар он миёна, ки бинанд рӯйи ӯ,
Ту низ дар миёнаи эшон нишиниё!

Ҳар киро рафт, ҳамебояд рафта шумарӣ,
Ҳар киро мурд, ҳамебояд мурда шумаро!

Ҳарчанд навбаҳор ҷаҳон аст ба чашм хуб,
Дидори хоҷа хубтар - он меҳтари ҳасиб.

В-он занахдон ба себ монад рост,
Агар аз мушк хол дорад себ.

Чу пусти рӯбаҳ бинӣ ба хони вотгарон,
Бидон, ки туҳмати ӯ дунбаи ба саркор (?) аст!

Дониши ӯ на хубу чеҳра-ш хуб,
Зишткирдору хубдидор аст.