Оҷиз бошад, ки дасти қувват ёбад

Он нашунидӣ, ки Фалотун чӣ гуфт?!
«Мӯр ҳамон беҳ, ки набошад параш!»

Он кас, ки тавонгарат намегардонад,
Ӯ маслаҳати ту аз ту беҳтар донад!

Марди бетӯша, к-уфтод аз пой,
Бар каманди ӯ чӣ зар, чӣ хазаф!

Дар биёбон фақири сӯхтаро
Шалғами пухта беҳ, ки нуқраи хом!

В-он киро дастгоҳу қувват нест,
Шалғами пухта мурғи бирён аст!

Кулоҳгӯшаи деҳқон ба офтоб расид,
Ки соя бар сараш андохт чун ту султоне!

Гуфт: «Чашми танги дунёдӯстро
Ё қаноъат пур кунад ё хоки гӯр!»

Дарвеш ба ҷуз бӯйи таъомаш нашунидӣ,
Мурғ аз паси нон хӯрдани ӯ реза начидӣ!

Дасти тазарруъ чӣ суд бандаи муҳтоҷро
Вақти дуъо бар Худой, вақти карам дар бағал?!

Радди мерос сахттар будӣ.
Ворисонро зи марги хешованд.