Ой, дареғо, ки хирадмандро

Бибурда наргиси ту оби ҷодуи Бобил,
Кушода ғунчаи ту боби муъҷизи Мӯсо!

Ишқро гар паямбарӣ, лекин
Ҳуснро офаридгор туӣ!

Ва он куҷо бигуворид, ногувор шуда-ст
Ва он куҷо нагазойист, гашт зудгазой.

Нахостам зи таманно, магар ки дастурӣ,
Наёфтам зи атоҳо, магар пушаймонӣ!

Агар ин май ба абр-андар ба чанголи уқоб астӣ,
Аз он то нокасон ҳаргиз нахурдандӣ, савоб астӣ!

Офарину мадҳ суд ояд ҳаме,
Гар ба ганҷ-андар зиён ояд ҳаме.

Андар балои сахт падид оранд
Фазлу бузургворию солорӣ.

Ҳамчу дарёст в-аз накӯкорӣ
Киштие соз то бад-он гузарӣ!

Ба сухан ме ба забон бошу ба шамшер бирез
Хуни аъдову ба тавқеъи қалам деҳ рӯзӣ!

Садри ҷаҳон, ҷаҳон ҳама торикшаб шуда-ст,
Аз баҳри мо сапедаи содиқ ҳамедамӣ!