Муроди1 мо насиҳат буду гуфтем,
Ҳаволат бо Худо кардему рафтем.
Маънои калимаҳо:
1. ҳадаф, мақсад.
Мақсади мо (аз навиштани китоби «Гулистон») насиҳат, яъне ба роҳи рост ва ба ахлоқи некӯ даъват намудани мардум буд ва мо ин вазифаи худро ба анҷом расонидем ва (дар охир) ҳамаи шуморо ба Худованди бузургвор супоридем. (Зеро барои ба роҳи рост рафтани инсон фақат хондану шунидани насиҳат кофӣ набуда, ҳамчунин, кӯшиши худи ӯ ва ҳидоят шудани ӯ аз тарафи Худованд низ зарур аст.)
Дар ин муддат, ки моро вақт х(в)аш буд,
Зи ҳиҷрат шашсаду панҷоҳу шаш буд.
Муроди мо насиҳат буду гуфтем,
Ҳаволат бо Худо кардему рафтем.
Саъдии Шерозӣ