
Машварат идроку ҳушёрӣ диҳад,
Ақлҳоро ақлҳо ёрӣ диҳад.
Ҷалолуддини Румӣ
Машварат идроку ҳушёрӣ диҳад,
Ақлҳоро ақлҳо ёрӣ диҳад.
Ҷалолуддини Румӣ
Ду дил як шавад, бишканад кӯҳро,
Парокандагӣ орад андуҳро.
Хирад аст он, к-аз ӯ расад ёрӣ,
Ҳама дорӣ, агар хирад дорӣ.
Ду дӯст бо ҳам агар якдиланд дар ҳама кор,
Ҳазор таънаи душман ба ними ҷав нахаранд.
Одамиро одамият лозим аст,
Удро гар бӯй набошад, ҳезум аст.
Наздики хирад гавҳари бақоро
Аз дониш беҳ ҳеҷ кимиё нест.
Чархи гардун гap ду рӯзе бар муроди мо нагашт,
Доиман яксон намонад ҳоли даврон, ғам махӯр.
Навмед набояд шудан аз гардиши айём,
Ҳар шом, ки ояд, зи пайи он саҳаре ҳаст.
Рӯзе агар ғаме расадат, тангдил мабош,
Рав, шукр кун, мабод ки аз бад батар шавад.
Ҳар кӣ дар ӯ ҷавҳари доноияст,
Бар ҳама кораш тавоноияст.
Ҳар ки кирдори бад раво бинад,
Худ зи кирдори бад ҷазо бинад.