Матоб, эй порсо, рӯй аз гунаҳкор

Дарёи фаровон нашавад тира ба санг,
Ориф, ки биранҷад, тунукобаст ҳануз!

Эй бародар, чу хок хоҳӣ шуд,
Хок шав, пеш аз он, ки хок шавӣ!

Гарат аз даст барояд, даҳане ширин кун,
Мардӣ он нест, ки муште бизанӣ бар даҳане!

Банӣ Одам сиришт аз хок дорад,
Агар хокӣ набошад, одамӣ нест!

Ҳамроҳ агар шитоб кунад дар сафар, ту биист,
Дил дар касе мабанд, ки дилбастаи ту нест!

Хӯйи бад дар табиате нишаст,
Надиҳад ҷуз ба вақти марг аз даст!

Дар он соат, ки хоҳанд ину он мурд,
Нахоҳанд аз ҷаҳон беш аз кафан бурд!

Эй дарунат бараҳна аз тақвӣ,
К-аз бурун ҷомаи риё дорӣ.
Пардаи ҳафтранг дар магзор,
Ту, ки дар хона буриё дорӣ!

Саъдӣ раҳи каъбаи ризо гир,
Эй марди Худо, дари Худо гир!
Бадбахт касе, ки сар битобад
З-ин дар, ки даре дигар биёбад!

Закоти мол бадар кун, ки фазилаи разро,
Чу боғбон бизанад, бештар диҳад ангур!