Рубоии шумораи 16
Ин гул зи бари ҳамнафасе меояд,
Шодӣ ба дилам аз ӯ басе меояд.
Пайваста аз он рӯй кунам ҳамдамияш,
К-аз ранги ваям бӯйи касе меояд.
Ин гул зи бари ҳамнафасе меояд
И
Рубоии шумораи 16
Ин гул зи бари ҳамнафасе меояд,
Шодӣ ба дилам аз ӯ басе меояд.
Пайваста аз он рӯй кунам ҳамдамияш,
К-аз ранги ваям бӯйи касе меояд.
Гуфтӣ, ки «Пас аз сиёҳ ранге набувад!»
Пас, мӯйи сиёҳи ман чаро гашт сафед?
Олам ҳама сар ба сар работест хароб,
Дар ҷои хароб ҳам хароб авлотар.
Наргис, ки кулаҳдори ҷаҳон аст, бибин,
К-ӯ низ чӣ гуна сар даровард ба зар.
Бедор шав, эй хоҷа, ки хуш-хуш бикашад
Ҳаммоли замона рахт аз хонаи умр.
Сӯфӣ, чу ту расми раҳравон медонӣ,
Бар мардуми ринд нукта бисёр магир!
Гуфто, ки: — Лабам бигиру зулфам бигузор,
Дар айши хуш овез, на дар умри дароз.
Гар толиби файзи ҳақ ба сидқӣ, Ҳофиз,
Сарчашмаи он зи соқии Кавсар пурс!
Он гӯш, ки ҳалқа кард дар гӯши ҷамол,
Овезаи дур зи назми Ҳофиз бодаш!
Бо аҳли ҳунар гӯйи гиребон бикушо
В-аз ноаҳлон тамом доман даркаш!
Дар сина дилаш зи нозукӣ битвон дид,
Монандаи санги хора дар оби зулол.
