
Гули садбаргу мушку анбару себ,
Ёсамини сапеду мӯрди базеб.
Ин ҳама яксара тамом шуда-ст
Назди ту, ай бути мулукфиреб.
Шаби ошиқ-т лайлатулқадр аст,
Чун ту берун кунӣ рух аз ҷилбеб.
Ба ҳиҷоб андарун шавад хуршед,
Гар ту бардорӣ аз ду лола ҳиҷеб.
В-он занахдон ба себ монад рост,
Агар аз мушк хол дорад себ.