Гар шавад баҳри кафи ҳаммати ту мавҷзанон

Хоҷа Абулқосим аз нанги ту
Барнакунад сар ба қиёмат зи гӯр.

Хост аз ҷони ту фиғону хурӯш
В-омад аз баҳри хоста пайкор.

Ин ҳама рӯзи марг яксонанд,
Нашиносӣ зи якдигар-шон боз.

Эзади мо васвасаи ошиқӣ
Аз ту пазирад, напазирад намоз!

Чу фазли мир Абулфазл бар ҳама маликон,
Чу фазли гавҳару ёқут бар набаҳра пашиз.

Туӣ, ки ҷавру бахилӣ ба ту гирифт нишеб,
Чунонки доду саховат ба ту гирифт фароз.

Боз ту беранҷ бошу ҷони ту хуррам,
Бо наю бо уду бо набиди Фанорӯз!

Ӯ маро пеши шер бипсандад,
Ман натовам бар ӯ нишаста магас.

Аз шумори ду чашм як тан кам
В-аз шумори хирад ҳазорон беш!

Писанд бошад мар хоҷаро пас аз даҳ сол,
Ки бозгардад пиру пиёдаву дарвеш?!