Гар нишинад фариштае бо дев

Бас қомати хуш, ки зери чодар бошад,
Чун боз кунӣ, модари модар бошад!

Гар санг ҳама лаъли Бадахшон будӣ,
Пас қимати лаълу санг яксон будӣ.

Вале зи ботинаш эмин мабошу ғарра машав,
Ки хубси нафс нагардад ба солҳо маълум!

Зуд бинӣ шикаста пешонӣ,
Ту, ки бозӣ кунӣ ба сар бо ғуч!

Ҷангу зуроварӣ макун бо маст,
Пеши сарпанҷа дар бағал неҳ даст.

Сустбозу ба ҷаҳл мефиканад,
Панҷа бо марди оҳанинчангол.

Кунад ҳаройина ғийбат ҳасуди кӯтаҳдаст,
Ки дар муқобала гунгаш бувад забони мақол.

Асири банди шикамро ду шаб нагирад хоб:
Шабе зи меъдаи сангӣ, шабе зи дилтангӣ.

Хабисро чу таъаҳҳуде куниву бинвозӣ,
Ба давлати ту гунаҳ мекунад ба анбозӣ!

Мор бар дасту мор сар бар санг,
Хираройӣ бувад қиёсу диранг!