
Аввал андеша, в-он гаҳе гуфтор,
Пойбаст1 омадаст пас девор.
Маънои калимаҳо:
1. поя, пойдевор, бунёд.
Инсон бояд аввал андеша кунад (ки чӣ мегӯяд) ва баъд аз он сухан бигӯяд, зеро (андеша бунёду пойдевори сухан аст ва) табиист, ки аввал пойдевор сохта мешавад ва пас аз он (рӯи он пойдевор) девор бунёд мегардад.
(Ва яке аз сабабҳои он, ки Саъдӣ бо касе даъво ва душманӣ надорад ва ҳамагон сухани ӯро мепазиранд, маҳз дар он аст, ки ӯ ҳамин равиши суханро риоят кардааст, яъне аввал андеша намуда, баъд сухан гуфтааст. Аз ин рӯ, суханони ӯ санҷида ва пурҳикматанд.)
Аввал андеша, в-он гаҳе гуфтор,
Пойбаст омадасту пас девор.
Саъдии Шерозӣ